Ayın Öbür Yüzü

Ayın içindeki tiyatro salonu karanlıktır. Sahne açıldığında, Derin kendi hayatının önemli anlarını izlemeye başlar. Ancak oyuncuların yüzleri maske takar. Diyaloglar eksik, jestler ise abartılıdır.

En tuhafı, seyircilerin tamamen yüzsüz olmasıdır. Her sahneyle birlikte bir parçası daha eksilir. Son perde açıldığında sahnede kendisinin çocuk versiyonu yer alır ve şöyle der:

“Beni susturdun. Şimdi konuşma sırası bende.”

Bu, Derin’in bastırdığı öz benliğidir. Kendinden kaçışı artık mümkün değildir.