Zamanın Unuttuğu Bahçe - Bölüm 2
Bahçe ilk bakışta cennet gibidir ama içinde bir yalnızlık vardır. Arda, ilk adımlarında kimseye rastlamaz. Ancak yol kenarındaki kırmızı çiçeklerin titrediğini fark eder. Onlara dokunduğunda görüntüler oluşur: bir ilkokul bahçesi, terk edilmiş bir lunapark, çocuklukta kaybettiği bir dost… Bu çiçeklerin her biri bir anıdır. Yalnızca unutulmuş ya da bastırılmış olanlar burada yeşerir.
İlk çiçek, Arda’nın çocukken kaybolduğu bir günü gösterir. Ailesinin endişesini değil, onun kendi korkularını yansıtır. Bu anıya dokunmak acı vericidir ama aynı zamanda iyileştiricidir. Arda ilk kez hatırlamanın yalnızlıkla baş etmeye yardımcı olduğunu fark eder.
Çiçeğin solup yok oluşuyla birlikte gökyüzünde çatlaklar oluşur. Bahçe sadece barışçıl değildir; içindeki anılarla yüzleşemeyenler için tehlikeli bir yerdir.